بار آخر ، من ورق را با دلم بُر میزنم !

بار دیگر حکم کن ، اما نه بی دل !
با دلت ، دل حکم کن ! ...

حکمِ دل : هر که دل دارد بیندازد وسط ،

تا ما دلهایمان را رو کنیم ...

دل که رویِ دل بیفتد ، عشق حاکم میشود ...

پس به حکمِ عشق ، بازی میکنیم .
این دلِ من ! رو بکن حالا دلت را ...!
دل نداری ؟!

بُر بزن اندیشه ات را ...
حکم لازم ، دل سپردن ، دل گرفتن ، هر دو لازم ... !!!